Almanca ([B]Deutsch) Hint-Avrupa dillerinin Cermen dilleri koluna bağlıdır ve dünyânın yaygın dillerinden biridir. [/B]
Avrupa Birliği’nin resmi dillerinden biri ve [B]en çok konuşulanıdır . Özellikle Almanya, Avusturya, Lihtenştayn, Lüksemburg, İsviçre’nin büyük bölümü, İtalya’nın Güney Tirol bölümü, Belçika’nın doğu kantonları, Polonya ve Romanya’nın kimi bölgeleri ve Fransa’nın Alsas-Loren bölgesinde konuşulmaktadır. Ayrıca bu ülkelerden kimilerine özgü eski sömürgelerde (Namibya gibi) dikkate değer ölçüde Almanca konuşan nüfûsa rastlanır. Çeşitli Doğu Avrupa ülkelerinde Almanca konuşan azınlıklar bulunmaktadır. Bunların arasında Rusya, Macaristan ve Slovenya sayılabilir. Ayrıca Kuzey Amerika’nın (özellikle ABD), Latin Amerika’da Arjantin ve Brezilya’nın kimi bölgelerinde Almanca konuşulmaktadır. [/B]
[B]38 ülkede yaklaşık 120 milyon kişi nin konuştuğu Almanca, özellikle Almanya, İsviçre ve Avusturya’da konuşulmaktadır. Türkiye’de 25.000 kadar Alman ikâmet etmektedir. Bu grup eski tâbiriyle “Bosporus-Deutsche” (”Boğaziçi Almanları” ve Akdeniz Bölgesinde yaşayan Alman vatandaşlarından oluşmaktadır. [/B]
Standart Almanca Almanca dilbiliminde standart Almanca’nın farklı çeşitleri değil, sadece geleneksel bölgesel türler diyalekt olarak adlandırılır.
Standart Almanca belli bir bölgenin geleneksel diyalekti olarak değil, yazılı dili olarak doğmuştur. Bununla birlikte standart Almanca’nın geleneksel bölgesel diyalektlerin yerini aldığı yerler de vardır; Kuzey Almanya’da, özellikle de ülkenin diğer kısımlarındaki önde gelen şehirlerde dilin hızla yayılmasının sebebi budur.
Standart Almanca bölgesel olarak, özellikle de Almanca konuşulan ülkeler arasında farklılıklar gösterir; özellikle kelime ve bazı telaffuz farklılıkları ve hatta zaman zaman gramer ve imlâ bakımından faklılıklar görülür. Bu çeşitlilik yerel diyalekt türleri ile karşılaştırılmamalıdır. Standart Almanca’nın bölgesel türleri belli bir dereceye kadar yerel diyalektlerden etkilenseler de, çok farklıdırlar. Bu yüzden Almanca birden fazla standart türü olan bir dil olarak değerlendirilmektedir.
İsviçre’nin Almanca konuşulan bölümlerinde diyalekt ve standart dil karışımı çok nadir kullanılır ve yazılı dilde standart Almanca’nın kullanımı kısıtlıdır. İsviçre standart Almancası yalnızca İsviçre Almancası diyalektlerini anlamayan insanlarla konuşulur. Okullarda kullanılması olasıdır.

Alıntı.

Alman alfabesinde toplam [B]30 harf bulunmaktadır. Aşağıda bu harfleri ve bu harflerin Türkçe okunuşlarını yer almaktadır.

Aa (â)
Bb (beğ)
Cc (tseğ)
Dd (değ)
Ee (eğ)
Ff (ef)
Gg (geğ)
Hh (hâ)
İi (i)
Jj (yot)
Kk (kâ)
Ll (el)
Mm (em)
Nn (en)
Oo (ô)
Pp (peğ)
Qq (kû)
Rr (er)
Ss (es)
Tt (teğ)
Uu (û)
Vv (fau)
Ww (veğ)
Xx (iks)
Yy (üpsilon)
Zz (tset)
Ää (-)
Öö (-)
Üü (-)
ß (es tset)
[/B]

3 - Sayılar

Sıfır.
Null.

Bir.
Eins.

İki.
Zwei.
Almanca Öğren
Üç.
Drei.

Dört.
Vier.

Beş.
Fünf.

Altı.
Sechs.

Yedi.
Sieben.

Sekiz.
Acht.

Dokuz.
Neun.

On.
Zehn.

Onbir.
Elf.

Oniki.
Zwölf.

Onüç.
Dreizehn.

Ondört.
Vierzehn.

Onbeş.
Fünzehn.

Onaltı.
Sechszehn.

Onyedi.
Siebzehn.

Onsekiz.
Achtzehn.

Ondokuz.
Neunzehn.
Almanca Öğren
Yirmi.
Zwanzig.

Yirmibir.
Einundzwanzig.

Yirmiiki.
Zwieundzwanzig.

Yirmiüç.
Dreiundzwanzig.

Yirmidört.
Vierundzwanzig.

Yirmibeş.
Fünfundzwanzig.

Otuz.
Dreißig.

Kırk.
Vierzig.

Elli.
Fünfzig.

Altmış.
Sechszig.

Yetmiş.
Siebzig.

Seksen.
Achtzig.

Doksan.
Neunzig.

Yüz.
Hundert.

İkiyüz.
Zweihundert.

Üçyüz.
Dreihundert.

Dörtyüz.
Vierhundert.

Beşyüz.
Fünfhundert.

[align=center]]4 - Cinsler (der, die, das) [/align]



[COLOR=#df1f10] Almanca’da eril (männlich/Maskulinum), dişil (weiblich/Femininum) ve yansız (sächlich/[BNeutrum[/B]) olmak üzere üç cins vardır. [COLOR=#df1f10]
Çoğu isim için bir cins tanımlaması olmayan İngilizce’nin aksine, Almanca bir ismin ve ismin işaret ettiği şeyin cinsi çoğunlukla farklılık gösterir. Örneğin; Almanca’da bir taş (der Stein) erildir, oysa bir kız (das Mädchen) yansızdır. Yani bir ismin cinsi temelde gerçek cinsiyetine değil, kelimenin biçimine bağlıdır. Fransızca gibi pek çok dilde de geçerli olan bu duruma “dilbilgisel cins” denir. Örneğin; “Mädchen” kelimesi, “genç kadın” anlamına gelen eski dişil Almanca isim die Magd’ın (günümüzde nadiren kullanılır ve İngilizce bir kelime olan “maid” ile ilişkilidir) küçültülmüş biçimidir ve -chen küçültme eki ile biten kelimelerin tamamı yansız kelimelerdir.
Şu üç bilinen örnekte dilbilgisel cinsin gelişigüzel doğası görülebilmektedir: “bıçak” (das Messer) yansız, “çatal” (die Gabel) dişil ve “kaşık” (der Löffel) eril bir sözcüktür. Almanca öğrencilerine, çoğunlukla Almanca kelimeleri beraberindeki belirli tanımlıkları ile kullanmaları tavsiye edilir (İngilizce’deki “the” kelimesine eşdeğer).

Çoğulları oluşturmak için Almanca’da on iki farklı yol vardır. Yabancı dil olarak Almanca öğrenen bir öğrenci, öğrendiği her kelimenin çoğulunu da öğrenmek durumundadır. Dişil isimlerin büyük çoğunluğu çoğul oluşturmada kurallı olsa da, çoğu eril ve yansız isimler öyle değildir. Örneğin; bazen çoğullar “n” veya “en” ile oluşturulur, bazen de çift nokta ve “e” veya çift nokta ve “en” ile oluşturulur, diğer çoğullar ise tekilleri ile aynıdır, bazılarında “er” veya çift nokta ve “er” eklenir.

, das Komma (das komma)
Virgül
. der Punkt (der punkt)
Nokta
; das Semikolon (das zemi kolon)
Noktalı virgül
: der Doppelpunkt (der dopilpunkt)
Üst üste iki nokta
! das Ausrufezeichen (das ausrufezeişen)
Ünlem işareti
? das Fragezeichen (das fıraagezeişen)
Soru işareti
- der Gedankenscrich (der gedankınşıtrih)
Kesme işareti
‘ der Apostrphe (der apostroof)
Ayırma işareti
“ die Anführungzeichen (die anführunzeişen)
Tırnak işareti
( die runde Klammer (die runde klamma)
Parantez işareti
[ die eckige Klammer (die ekige klamma)
Köşeli parantez işareti
/ der Schrägstrich (der şregşitrih)
Yan çizgi

[B]

ALMANCA’DA HAFTANIN GÜNLERİ (WOCHENTAGE)

[/B]

Bu ilk derslerimizde, hem Almanca kelimelerle tanış olmanız açısından, hem de herhangi bir ön bilgi gerektirmemesi bakımından günleri, daha sonra ayları, mevsimleri ve sayıları göreceğiz. Aşağıda günler Türkçe olarak verilmiş, karşılarına da Almanca yazılış ve parantez içinde okunuşları verilmiştir.

Pazartesi: Montag (mo:nta:g)

Salı: Dienstag (di:nsta:g)

Çarşamba: Mittwoch (mitvoh)

Perşembe: Donnerstag (donırsta:g)

Cuma: Freitag (frayta:g)

Cumartesi: Samstag (samsta:g)

Pazar: Sonntag (zonta:g)

Not: ( : ) işareti, kendinden önce gelen harfin biraz uzunca okunacağını belirtir.