Evliyâdan gelen kelam
Okunan Kur’an değil mi
Gerçek Veli’nin sözleri
Sûre-i Rahman değil mi

Çün seni Hak yarattığı
Kendine mir’at ettiği
Tecelli-i zât ettiği
Sûret-i insan değil mi

Hak haberin dinleyene
Candan kabul eyleyene
Hak’kı bilip anlayana
Sözümüz bürhan değil mi

Gerçek elini tutmayan
Gönlün ana berk etmeyen
Hak’kı bâtılı seçmeyen
Câhil-ü nâdan değil mi

Ey KAYGUSUZ hâlin n’ola
Gitmez isen doğru yola
Hak kerem etse bir kula
Hakikat âyan değil mi

*******

Maksut cihâna gelmekten
Kişi Rab’bin bilmek imiş
Rab’bini bilmekten murat
Evliyâsın bulmak imiş

Anın ile olur devlet
Anı beyan kılar âyet
Hak’ka yalvarmaktan murat
Gerçeğe yol varmak imiş

Bulmak değil imiş bilmek
Bilmek değil imiş bulmak
Evliyâya gönül vermek
Rengine boyanmak imiş

Onlar durur Hak’kı bilen
Gayrısı yalandır yalan
Dervişlikte murat olan
Külliyen yok olmak imiş

KAYGUSUZ aşk pervânesi
Oldu Hak’kın divânesi
Ehli aşkın sermâyesi
Aşk od’una yanmak imiş

Dergâhına geldim niyaz eyledim
Medet Allah yâ Muhammed yâ Ali
Aşkın kitabından ağaz eyledim
Medet Allah yâ Muhammed yâ Ali

Nideyim sefayı zevki dünyada
Budur muradımız indi Hüda’da
Yarın mahşer günü koyma cezada
Medet Allah yâ Muhammed yâ Ali

Mürüvvet kânısın şefaât eyle
Dünya âhirette selâmet eyle
Kesme himmetini inâyet eyle
Medet Allah yâ Muhammed yâ Ali

Niyâzım var üstadıma Pir’ime
Selâvat eylerim destegirime
Katarından didârından ayırma
Medet Allah yâ Muhammed yâ Ali

GENC ABDAL’ım özüm Hak’ka bağlarım
Coşkun sular gibi akar çağlarım
Eşiğine yüzüm sürer ağlarım
Medet Allah yâ Muhammed yâ Ali

*******

Evliyâlar Pir’i Hünkârı sensin
Tanrının Arslanı Ali’m gel yetiş
Dört kitabın sırrı esrârı sensin
Tanrının Arslanı Ali’m gel yetiş

Sensin cümle gâibleri bilici
Sensin mü’minlere yardım edici
Kâmu düşmüşleri elin alıcı
Tanrının Arslanı Ali’m gel yetiş

Hem Ali’sin hem Veli’sin Hızır’sın
Hak emriyle âlemlere nâzırsın
İsmin okunduğu yerde hazırsın
Tanrının Arslanı Ali’m gel yetiş

Bakma isyânıma çoktur günahım
Erişti göklere feryâdı âhım
Ey benim devletlim mürvetli Şah’ım
Tanrının Arslanı Ali’m gel yetiş

GENCİ ABDAL okur ilm-i hikmetten
Aşkın cuş eyledi bahr-i kudretten
Tut elimden kurtar beni zulmetten
Tanrının Arslanı Ali’m gel yetiş

*******

Fırsat elde iken bir âmel kazan
Gül cemâlin bir gün solsa gerektir
Zevkine aldanma tapma dünyaya
Dünya malı burda kalsa gerektir.

Câhil bildiğinden hiç geri kalmaz
Bin nasihat etsen bir pula almaz
Kişinin ettiği yanına kalmaz
Herkes ettiğini bulsa gerektir

Yarın Hak’kın divânına varılır
Rûz-u mahşer günü sual sorulur
Günahın tartarlar mizan kurulur
Orda haklı hakkın alsa gerektir

Bana böyle geldi Mevlâ’dan hitap
Dil tutulur ol dem verilmez cevap
Kimine lûtf olur kimine azap
Cennet tâmu Hak’tır dolsa gerektir

GENC ABDAL’ım Hak’ka yakın olana
İtikâdı bütün sâdık olana
Hakikatta Hak’ka âşık olana
Divanda şefâat olsa gerektir

Bu dünyanın evvelini sorarsan
Allah bir Muhammed Ali’dir Ali
Sen bu yolun sahibini ararsan
Allah bir Muhammed Ali’dir Ali

Tahtını terk etti İbrahim Ethem
Süleyman Nebi’ye verildi hatem
Her kulun alnına yazıldı sitem
Kişinin çektiği yoludur yolu

Erenler şaşırtır yoldan çıkanı
İhlas ile kaldırırlar düşeni
Tarikatta her kişinin nişânı
Erenler katında bellidir belli

Erenler elinden dolu içildi
Ol saatte kıyl-ü kâlden geçildi
Firdevs-i âlâda güller açıldı
Cennet-i âlânın gülüdür gülü

PİR SULTAN ABDAL’ım ummana daldı
Yenemedi kendin engine saldı
Hâki pâyinize yüz süre geldi
Erenlerin kemter kuludur kulu

*******

Gel benim derdime bir derman eyle
Kamu dertlilere dermân olan Şah
Yüz sürem kapına bir fermân eyle
Gönül yarasına lokmân olan Şah

Musa âsâsını ejderha kılan
Yezid leşkerine korkular salan
Muhammed aşkına Zülfikâr çalan
Kamu mü’minlere imam olan Şah

Bir ismin Haydar’dır ol ismin Ali
Hak Mürteza dedi sana yâ Veli
Cihanın âhiri hem de evveli
Velâyet mülküne Sultan olan Şah

Seyrangâhın olmuş arşın yücesi
Düldül ıssı Kanber’inin hocası
Server Muhammed’in mir’aç gecesi
Dördüncü felekte arslan olan Şah

PİR SULTAN ABDAL’ım meydanda merdim
Her kande baktımsa Ali’yi gördüm
Seherde tesbihim evrâd-ı virdim
Garip gönüllere mihman olan Şah

*******

Sensin bizim zâhir bâtın ulumuz
Aman medet mürvet Pir Hacı Bektaş
Her taraftan sana çıkar yolumuz
Ali’sin bir adın var Hacı Bektaş

Seni sevdik senden yana yıkıldık
Münkirlerin kesretinden sıkıldık
Her birimiz küncü gamda tıkıldık
Yetiş bu imdada er Hacı Bektaş

Pir’lerin Pir’isin yok sana teki
Mü’minin canısın münkirin şeki
Zâhirde bâtında değilsin iki
Yetmişüç milletsin bir Hacı Bektaş

Şah’ların Şah’ısın zâtı Ali’sin
Her ilmin kânısın Şah’ı Veli’sin
Abdal Musa kendin Kızıl Deli’sin
Abdalların başısın Hacı Bektaş

PİR SULTAN ABDAL'ım sana dayandım
Uyur idim himmetinle uyandım
Hep isteyenlere verdin inandım
Benimde murâdım ver Hacı Bektaş

Ben bu yolu bilmez idim
Aşk gönlüme düştü gider
Aşk elinden dertli yürek
Kaynayuben taştı gider

Hani bizden öğüt alan
Kalmadı dünyaya gelen
Gece gündüz tâat kılan
Ol Sırat’ı geçti gider

Hep onlar Sırat’ı geçti
Varıp dost iline düştü
Gönül maksûda erişti
Hazrete ulaştı gider

Nefsi doyunca yiyenler
Kana kana uyuyanlar
Dili gıybet söyleyenler
Cehennem’e düştü gider

Cehennem’e düşen kişi
Zârılıktır anın işi
Onulmaz bağrının başı
Büryân olup pişti gider

Aşk od’una yanmayanlar
Öleceğin sanmayanlar
Göz açıp uyanmayanlar
Şöyle gaflet bastı gider

Bu aşk bana bir düş idi
Hak müesser kılmış idi
Derviş YUNUS bir kuş idi
Halk içinden uçtu gider

*******

Bu dervişlik yoluna
Aşk ile gelen gelsin
Ya dervişlik neydiğin
Bir zerre bilen gelsin

Hele biz iş bu yola
Gelmedik riyâ ile
Bu melâmetlik donun
Bizimle giyen gelsin

Gözü ile gördüğün
Örte eteği ile
Bu yol ince bir yoldur
Yüreği duyan gelsin

Ulu kişi Erenler
Cümle bizi sevenler
Kaçmasınlar geriye
Ol Şah’a gelen gelsin

Her kim sever Allah’ı
Rahmet kılar vallahi
Dil sevgisiyle olmaz
Aşk ile yanan gelsin

İş bu sözü edenden
Bize nişan gerektir
Muhtasarı söz budur
Canına kıyan gelsin

YUNUS söz ile kimse
Bu yolu hoş geçmedi
Her kim vücudun canın
Ortaya koyan gelsin

*******

Murâdıma maksûduma ermezsem
Hayıf bana yazık bana vah bana
Kâdir Mevlâm cemâlini görmezsem
Hayıf bana yazık bana vah bana

Dâima isyandır hep benim işim
Nic’olur kabirde ol garip başım
Dûadan unutman eşim kardaşım
Hayıf bana yazık bana vah bana

Âsi kulum defterine bak derse
Yüzün karaları gör ne çok derse
Yerin göğün arasından çık derse
Hayıf bana yazık bana vah bana

Okumayıp defterimi şaşırsam
Mahşer yerlerinde derde düşersem
Mü’min kullarından ayrı düşersem
Hayıf bana yazık bana vah bana

Derviş YUNUS Arasat’a varırsam
Yüzüm karaları anda görürsem
Defterimi sol elime alırsam
Hayıf bana yazık bana vah bana

*******

Ömür bahçesinin gülü solmadan
Uyan ey gözlerim gafletten uyan
Ecel bir gün bize gelip çatmadan
Uyan ey gözlerim gafletten uyan

Nice gaflet ile mağrur olursun
Kervan geçer gider yolda kalırsın
Billahi sonra çok pişman olursun
Uyan ey gözlerim gafletten uyan

Kaba döşekte yatma döne döne
Mağrur olup uyuma kana kana
İletirler seni karanlık Şar’a
Uyan ey gözlerim gafletten uyan

Derviş YUNUS söyler sözün tutulmaz
Senin kumaşın şol yerde satılmaz
Böyle yatmak ile Hak’ka varılmaz
Uyan ey gözlerim gafletten uyan

the first person who wrote this plot is genius, and the second immediately imitate writing this plot is that talent, while the third, fourth hh polo ralph lauren a fools. As is still no a polo ralph laurenum is posturing to say "give me this song" and probably the only people left feet. to the tea house, the natural product to product, polo ralph lauren where the tea, even of the Dragon, Mao Feng is not being interest, at least, can be a cup of pearl milk tea, lavender tea, not on their popular first decent, polo ralph lauren good polo ralph lauren evil is the gusto of drinks. fear that the hearts of love polo ralph lauren pearl milk tea clear on a very tough battle, polo ralph lauren but polo ralph lauren novels under the gushing in the circumstances of a woman posing as elegant.