Masum bir çocuğun iç ısıtan TeBeSSüMü;


Hasretle beklenen vuslatı yakaladığımız an;



eskimeyen sevda masalı;



bütün engellere rağmen hiç sönmeyen umut;



gönül bahçesinden koparılmış taptaze papatyalar;



küçük bir lokmadaki huzur



lunaparkta doyasıya eğlenmek;



kendi hazırladığın küçücük bir pastacık ;



tek başına yürüdüğün yollar ;




dostla içilen kahveler ..( ki bahanedir kahve..maksat sohbet )



hüznün tam ortasında samimi bir sarılıs..



çocukluğun masum oyunları,




herşeye rağmen gözbebekleriyle gülen güzellikler



anne baba sevgisi





vede dahası.. hepsi mutlu olabilmek için yeterli değil mi...
Sahip olmadıklarımıza yakınacagımıza bence önce sahip olduklarımızı görmeli ve bunlar için şükretmeliyiz...