] Atatürk'ün sınıf arkadaş larından Ali Fuat Cebesoy , O'nun doğa sevgi sini belirtirken bir anısını şöyle anlatır:

Harp Akademisi'nin üçüncü sınıfına geçtiğimiz zaman Mustafa Kemal , Selanik'e sılaya gitmeden önce bizde misafir kaldı. O günlerin birinde Satılmış Çavuş'u da alarak Alemdağı'na uzandık. Arkadaş ım samimi bir doğa aşığı idi. Ormanlık yerlerden çok hoşlanırdı. Öğleye doğru pınar başında mola verdik...Uzaklarda bir kasır vardı ve manzarası harikulade güzeldi. Adeta Mustafa Kemal'i büyüledi...Oradan ayrılırken Mustafa Kemal: 'Fuat' dedi , 'İnsan yaşlandıktan sonra şehirlerin gürültülü hayatından uzaklaşmalı , böyle sakin ve ağaçlık bir yere çekilmelidir. Bak , şu karşıdaki köşk insanın ruhuna nasıl bir ferahlık veriyor."

Afet İnan , Atatürk ve Çankaya'nın ilk Cumhurbaşkanlığı Köşkü için seçilmesini anlatırken şöyle diyor: "Atatürk'ün Çankaya'yı seçmesinde etken , birkaç büyük karakavak ve söğüt ağaçlarının bulunması idi. Onların rüzgarlı günlerdeki hışırtısından daima zevk duyardı."

alıntıdır... ]

Atatürk, yalnız doğayı sevmekle kalmamış, ağaçları, yeşili, çiçekleri de koruması altına almıştır. Bir gün Sabiha Gökçen’e,
’Sabiha kızım, ben hayattayken çiçeklerimle kendim meşgul oluyorum. Onlara bakıyorum, baktırıyorum. Biz
bakmasak dilleri mi var, bizden su isteyecek, gübre isteyecek, ışıklı bir yer ya da
gölgelik isteyecek’ der.
Bir keresinde de, bir dal badem baharını vazo içinde gördüğünde, Afet İnan’a yakınmış;
’Bahar gelmiş ne güzel, fakat bu güzel çiçekler
meyve vermeden solacak ve sade bizim birkaç günlük göz zevkimizi tatmin edebilecek, ne yazık’ demiştir.
Değil ağaçların kesilmesi, Çankaya’daki eski köşkün
önüne dikilmiş akasya ağaçlarını bahçıvanın biraz fazla budaması bile onu üzüntüye boğmaya yetiyormuş.
Atatürk, bir ağaç dalının kesilmesine rıza göstermeyecek kadar yeşili ve ağacı severmiş. Türklerin Orta Asya’dan kuraklık ve ağaçsızlık yüzünden göç ettiklerini pek iyi bildiği için, ağaca karşı, sevgi ve saygı gösterilmesini teşvik etmiş ve
’Orman servetlerimizin korunmasına, lüzumuna ayrıca işaret etmek isterim. Ancak burada mühim olan, koruma esaslarını, memleketin tüm ağaç ihtiyacını devamlı olarak karşılaması icap eden ormanlarımızı muvazeneli ve teknik bir suretle işleterek istifade etmek esasıyla makbul bir şekilde teyid etmek mecburiyeti vardır’ demiştir.

alıntıdır...

] Atatürk bir gün, İstanbul’un eski vali ve belediye başkanlarından Muhittin Üstündağ ve Afet İnan ile birlikte, Boğazda bir motor gezisinde Salacak önlerinden geçerken,
] ’Bu güzel yerleri ağaçlarla bir kat daha güzelleştirmek için, İstanbul Belediye Başkanı olmak istiyorum’
] diyerek Valinin ağaçlandırma yapmasını imalı bir şeklide ifade etmiştir.
Atatürk, ağaç sevgisi ve yeşile olan tutkusunu şu
sözlerle ifade eder:
’Ağaç, çiçek ve yeşillik medeniyet demektir. Yeşil görmeyen gözler renk zevkinden mahrumdur. Burasını öyle ağaçlandırınız ki, kör insan bile yeşillikler arasında olduğunu fark etsin’ Son arzum, yeşillik ve ağaçtır.

Fakat yaz ve kış yeşil olan ağaçlar arasında olmaktır. Son arzum, vasiyetim gerek ziraat ve gerek memleketin servet ve sıhhat-i umumiyesi noktayı nazarından ehemiyet-i
muhakkak olan ormanlarımızı da asri tedavi ile üst seviyede bulundurmak, temsil etmek ve azami ifade ile temin etmek esas düsturlarımızdan biridir.’

alıntıdır...