"Yıl 1923. İstanbul Üniversitesinde öğrenci olduğum sıralar.Okul duvarında bir ilan görüyorum.
"Avrupa'ya talebe yollanacaktır.
"Allah Allah diyorum, Ülke yıkık dökük yıl 1923.. Avrupa'ya talebe! Lüks gibi gelen bir şey, ama bir şansımı denemek istedim. 150 kişi içerisinde 11 kişi seçilmişiz.
Benim ismimin yanına ATATÜRK: "-Berlin Üniversitesine gitsin" diye yazmış.
Zaman geldi. Sirkeci garındayım, ama kafam öyle karışık ki gitsem mi kalsam mı orada beni unutur mu bunlar, para yollarlar mı, gurbet ellerde ne yaparım ?
Bir an gitmemeye karar verdim, döndüm. O sırada bir müvezzi ismimi çağırdı:
"Mahmut SADİ, Mahmut SADİ, bir telgrafın var".
Telgrafı açtım aynen şunlar yazıyordu:
"


Var mı böyle bir şey?
11 öğrencinin nerede, ne zaman, ne düşünebileceğini hesap edebilen bir lider, DÜNYA LİDERİ olmasın da ne
olsun!!
Yıl 1923, biz evimizde bir çocuğumuzun huyunu değiştiremiyoruz bir huyunu.
Tüm Ülkenin huyu değişiyor.
Bununla uğraşan bir insan, yolladığı 11 öğrencinin nerede, ne zaman, ne düşünebileceğini hissedebiliyor.
Mahmut Sadi devam ediyor:
"Gel de şimdi gitme, git de orada çalışma, dön de bu Ülke için canını verme!!" diyor.