Elinde sazından ve sözünden başka silahı olmayan sanatçılardan biri Erdal Erzincan. Gezi direnişine de ‘Sazıma Dokunma’ adlı enstrümantal bir beste ile destek verdi. Sanatçı “Elimizde bağlama varsa potansiyel suçlusunuz zaten” diyerek devletin sanata ve sanatçıya bakış açısını özetliyor. Erzincan ile Sazevi’nde buluştuk. Laf lafı açtı ve koyu bir muhabbete başladık. Sizi de muhabbetimize ortak etmek istedik.

Yıllar önce yaptığınız ‘Akordu bozuk saz düzeni bozuk ülkeye benzer’ yorumunuzu Gezi direnişi sırasında yaptığınıza dair haberler basında yer aldı. Bu söyleminizin hala geçerliliğini taşımasın hakkında ne düşünüyorsunuz?

Bu sözü iki üç yıl önce Kars’ta verdiğim bir konserde söyledim. Demek ki ülkede hiçbir şey değişmiyor. İktidar sürekli birliktelik naraları atıyor. Ama iktidarın birliktelikten kastı bağlamanın bütün tellerini aynı frekansı verip ve öyle çalınması. Hâlbuki bu ayardan ancak koca bir gürültü çıkar. Ama oradaki yedi sesin hepsine ayrı bir frekans, ayrı bir görev verirsen o farklılık büyük bir senfoniye dönüşür. Bu ülkede herkesin hak ettiği bir yer var. En güçlü kimse herkesi ona benzetmeye çalışıyorlar. “Alevi ile Sünni arasında hiçbir fark yok. İkimiz de Müslüman’ız, ikimiz de Türk’üz” Böyle bir dayatma niye! Beni neden bir yere kanalize etmeye çalışıyorsun ki! Ben kendimi ne kadar Müslüman hissediyorsam o kadar Müslüman’ım. Ne kadar Türk hissediyorsam o kadar Türk’üm, ne kadar Kürt hissediyorsam o kadar Kürt’üm. Bu şekilde dünya dönmez. Dünyanın dönme sebebi zaten farklılıklar değil mi! Bunu da yapabilmemiz için Gezi’deki taleplerin hepsinin bir bir kazanılması gerekiyor.

Gezi direnişine destek veren sanatçılardansınız ve bu direniş için bir de beste yaptınız. Sizce Gezi’nin ruhu ne?

Devami...