Dem Kerbela

**cagatay** · 16-01-2009, 21:21

DEM KERBELA

Allah bir, cihana dem mi yok?
Muhammet nurların sevdam mı yok?
Ali’yi gören gözler, Hü Hü mü yok?
Neslişah’ım, öz soran, Kuran mı yok?

Bizi anlattık sırrım kadım Hü.
Sırrı sır eden ad bilendir Hü.
Dedim Alla Allah, Tanrı hak Hü.
Dilin büken lanet, Hak dedi Hü.

Şah aydına kara süren yezit,
Güneş mezarımdır, balçık yezit.
Geldiğime dönerim, taş yezit.
İsmin yoktur lanetindir yezit.

Ali’yi sorsan boştur imanın.
Halifliğin sorulmaz imanın.
İman tahtan kurtlanmış imanın.
Bozmuş İslam’ı lanet imanın.

Hazreti lanetsin var fermanın,
Allah’a oyunda şer fermanın.
Şerri atmamış şer-yat fermanın,
Oldu şer dinine sebep, fermanın.

Kestiğin baş mıdır, ol hak mıdır?
Akan kanım tövbe ruhtan mıdır?
Ya Hasan’ım Hüseyin’im yas mıdır?
Ders almışım bilmeyen mi haktır?

Tanrım Hü dedim geldim cihana,
Tanış oldum sarı kurbana.
Allah el yetmiş iki cihana,
El ele nazar haktır cihana.

Tespihi şer namazı ibriksiz.
Sözde örtmüş, fistanı dantelsiz.
Kadına gördüğü hak eşitsiz.
Kadının uçkuru dil hikmetsiz.

Hak hak desen, zikrin batın mı din?
Softasın zikrin hep zulüm senin.
Sakalı edebin maldır senin.
Cihana gel de hak mıdır senin?

Oyun etse Hak eder bilesin,
Oyunu da halkladır bilesin.
Şerri ataşe atar bilesin.
Sevdama çiçek çoktur bilesin.

Gelmiş geçmiş peygamber dinim.
Geçerken ezdiği şer yezidin.
Bir gereği de vardır yezidin.
Dine şerri katan yezidin.

Benim dinim bana, senin rüsva,
Ayetim budur aldırmam sana.
Boynum bükük de eğilmez sana.
Ol yezitsin karışmaz halk sana.

Hak buyurdu bu benim ayetim.
Elbet ben bilmediğin bilirim.
Bu sana bir elmadır bildirim.
Gah halktır gah batın bildiririm.

Nasibimde olsun bir iblisten,
Bin bir tilki gezerken fikirden.
Ol aciz yezit değil mi senden?
Arın gel, gel öpem elinden.

Şeytanı asta gel, şahı bil gel.
Yezidi atta gel, Ali’mle gel.
Ebuyu unut gel, ruhum gel.
Edem edepten, Balı’m Hakla gel.

Coştu yürek, ferman ayaklarda,
Yürürüm, kan akar ya canımda.
Bir yürektir bu sevdiğim hakta.
Su içen mi şehit Kerbela’da?

Ahım banadır, lanet yezide.
Dinin bana, giydiğin bilmeze.
Varsın dilerse hacı merkeze,
Ziyaretin bendedir geveze.

Bu nur ayıdır ayet Kuran’da.
Sanma gelmez hak soran, sonsuzda.
Zülfikar bilinmez ummanda.
Vurulur şerrin, elbet mavia.

Allah bir ise hak hü cihana,
Muhammet ile gelen cihana,
Ali’mdir musahibim cihana,
Onu seven bilir, yuh soysuza.

Okuyup anla dedi okutan.
Muhammet İbrahim’den Musa’dan.
Ey halk Hak bendedir Ali ruhtan.
Bilmeden dil uzatan, şeytandan.

Tanrıma sığınırım, hak put mu?
Ahirim bilmezem, ezelim Mu.
Özüm İslam’dır, bilmez ki onu,
Bin bir demdir bu evin oğlu.

Küçüktüm, sazım aldım elime,
Zerrem sığmadı dünya eline.
Hak Davut’um hü Turna dillerde.
Üç yüz altmış altıdır kırk günde.

Diyen ben değilim, Pir ezelde.
Okuyan sen misin gelecekte?
Serin veren olur, elbet kalpte.
Oku okuyan nefes Ali’de.

Okudum kuranı baştan sona,
Oldu mu canım, bu kin insana?
Bir beşiksin sen yaratılana,
Oldu mu olmaz, uydu mu sana.

Yürek sızladı, ama kin kime?
Olduğu şerden, ancak kin kime?
Uzattığın nurdu kör yezide.
Şeytanın elinde şer yezide.

Ağladı Fatma anam kubbede,
Hak bilmez mi olanı Küfe’de,
Alim Muhammet’te, O Malik’te,
Eyler canıma hakkı hikmetle.

Hakka koşan bir deliyim, Hür.
Âmâyım görmez gözlerim şükür,
Altını şanı satılanı şükür.
Dört kitapta benim sevdamdır, hür.

Bu bir sevdadır tekrarı bitmez,
Hak olan elbet, halta değişmez.
Halt halttan biterde nurdan bitmez.
Kabe’de hak olan Ali’m bitmez.

Ziyaretim Ali’mdir, gözlerde.
Ziyan eden uzansın yerlerde.
Gün gele, gamım sile yürekte,
Sile de viran etmiye elde.

Çağlam, her nefes bir yolsa Hakka,
Dinim vallah çok gelir bu halka.
Pazarlık yoktur elbet Hakta.
Var mı karşılığı söz Kuran’da.

Bir sevdadır, derya olan insan,
Bir şeytan, bin bir şeytansız insan.
Yinede kanar, hep binim insan,
Kanar, bundan kanar yaram insan.

Var onladım hecemi Muharrem.
Musa’dan haktır on iki gözem.
Ne senlikten ne şerden bilmezem,
Olmuşum elmadan pişmişim cem.

Alçağı bilmeyen yüksekte gezemez.
Yenildiysen elbette ilke bilinmez.
Şah Hüseyin’im, elbet cahil bilemez.
Üç dediysek altıyı elbet bilemez.

Hep aktı ya kanlarım, durmaz sanırsın.
Sana taraf geleni bir halt sanırsın.
İnsanı kâmili sen savaş sanırsın,
Oysa o kan değil kandır anlamazsın.

Sabah eğlenenden akşam sorgusuna,
Madem sen buyurdun hak sözü Kuran’a,
Nedir dilime gelemeyen bu sevda?
Neden yazılmasın hak ayet cihanda.
Sen sensin elbet, ben kimim huzurda.

Bektaş’ım, bir Atam’dır ismin değişsin,
Elmada ol âdemdir cismim değilsin,
Sevdasın, bir ruhsun, bin bir nur değilsin,
Bin değilsin, yinede benden değilsin.

Bir Kenan’dım vardım şehitliğe,
Ezelim lanet beden yezitte,
Vardım gittim, kırklar eşiğine,
Eşik ayetledir gönül sevgide.

Karalayan: Kenan YOLERİ