Konu: Şah Hatayi Sözleri

Dün gün intizârım sana Kerbelâ,
Varalım İmâmı Huseyn aşkına,
Serden gayrı sermâyem yok elimde,
Verelim İmâmı Hüseyn aşkına

Ne hub öter şu seherin bülbülü,
Mani söyler îman ehlin kulları,
Taze açılmış Askeri’nin gülleri,
Derelim İmâmı Hüseyn aşkına

Rehber talibini arıkla getür,
Tamâm eyle eksik yerlerin yetür,
Rızâ lokmasını meydâna getür,
Yiyelim İmâmı Hüseyn aşkına

Kapuyu kakdı kırkların birisi,
Birisinden mest olubdur varisi,
Sarı kaya pâdişâhın korusu,
Konalım İmâmı Hüseyn aşkına

Şah Hatayi’m bu yola beli deyu,
Çağrışurlar Muhammed Ali deyu,
Cümlemiz bir ikrarın kulu deyu,
Varalım İmâmı Hüseyn aşkına

Şu âleme bir nûr doğdu
Muhammed doğduğu gece
Yeşil kandilden nûr indi
Muhammed doğduğu gece

Muhammed anadan düştü
Kâfirler aklı şaştı
Bin kilise yere geçti
Muhammed doğduğu gece

Anda göbeği kesildi
Gözüne sürme çekildi
İsmi Muhammed okundu
Muhammed doğduğu gece

Ağlayan uşak avındı
Doğuran ana sevindi
Kâfirler îmâna geldi
Muhammed doğduğu gece

Hûri kızları geldiler
Muhammed dinin sordular
Nurdan kundağa sardılar
Muhammed doğduğu gece

Muhammed kalktı oturdu
Ali hizmetin yetürdü
Yer gök salavât getürdü
Muhammed doğduğu gece

Melekler hâzır hepisi
Doldu Muhammed tapusu
Açıldı cennet kapusu
Muhammed doğduğu gece

Şah Hatâyî’m der dervişler
Sağ olsun cümle kardeşler
Secdeye indi ağaçlar
Muhammed doğduğu gece

ârif isen bir gün seni seslerler
bülbül deyü gülistanda beslerler
bir gün seni rehberinden isterler
kimin izni ile girdin yola sen

özün eğri ise yola zararsın
derdini yetişmiş dermân ararsın
maslâhatın nedir şârı sorarsın
sarraf olmayınca girme şâra sen

kapudan çıkınca köşe gözetme
için karartıp da dışın düzetme
şah hatâyî ötesini uzatma
mü’min isen bir ikrârda dura sen

Şah İsmail Hatayi

Hü Diyelim Gerçeklerin Demine
Gerçeklerin Demi Nurdan Sayılır
On İki İmam Katarına Uyanlar
Muhammed Ali'ye Yardan Sayılır

Üç Gün İmiş Şu Dünyanın Safası
Safasından Artık Olur Cefası
Gerçek Erenlerin Nutku Nefesi
Biri Kırktır Kırkı Birden Sayılır

İhlas İle Gelen Bu Yoldan Dönmez
Dost Olan Dostuna İkilik Sanmaz
Eri Hak Görmeyen Hakk'ı Göremez
Gözü Bakar Amma Körden Sayılır

Gerçek Aşık Menzilinde Durursa
Çerağ Gibi Yanıp Yağı Erirse
Eksikliği Kendözünde Bulunursa
O Da Erdir Yine Erden Sayılır

Şah Hatayi'm Eydür Bağdad'dır Vatan
İkilikten Geçip Birliğe Yeten
Erenler Yanında Kıyl Ü Kal Tutan
Yolu Dikenlidir Hardan Sayılır

Hz. Şah İsmail Irak'ı teslim aldıktan sonra İmam Huseyin as. ve Hz Abbas'ın mezarlarının yerini belirletip görkemli haremler inşa ettirmek için Bu iki mezarın etraflarını kazdırır. İyice derine indikten sonra çürümemiş ve başı sarılı bir cesetle karşılaşırlar.Şah'a durumu bildirdiklerinde Şah bu zât'ın Hürr (r.a.) olduğunu anlar(bildiğimiz gibi Hürr başlarda Yezidin l.a. ordusundayken sonradan İmam Huseyin(a.s.) ordusuna katılır ve savaşta aldığı yaraları İmam bizzat kendi libasından yırtıp sarardı.) Bunun üzerine Şah,Hürr'ün başındaki sargıyı teberrük için alır ve yüzlerce yıl önce Şehid olan bu zât'ın yarası tekrardan kanamaya başlar,ne yaptılarsa kanamayı durduramazlar ve sonunda Şah İsmail hatasını anlar ,bezi tekrar sarıp şu şiiri yazar;

Hatâ ettim Hudâ içün bağışla
Muhammed Mustafâ içün bağışla
Safî nesli Cüneyd ü Hayder oğlu
Aliyy’ül-Murtezâ içün bağışla
Hasen aşkı ile meydâna girdim
Hüseyn-i Kerbelâ içün bağışla
İmâm Zeynel-Abâ Bâkır ü Ca’fer
İmâm Kâzım Rızâ içün bağışla
Severem Şah Takî vü hem Nakî’yi
Hasen Asker livâ içün bağışla
İmâm Mehdî eşiğinde kul olan
Ol eşikte velâ içün bağışla
İmamlar nûr olubdur ey Hatâyî
Ki ol nûr-i Hudâ içün bağışla

Bu şiirden sonra Şah İsmail'in Mahlası Hatayî olur ve neredeyse her şiirinde bu mahlası kullanarak gönülleri fetheden bir Ehl-i Beyt Hizmetkarı olur...Allah ondan razı olsun...(Fedaî)

alıntıdır..